Beleidsbemiddeling, een nuttig instrument?

In de sfeer van mediation is conflictbemiddeling over zakelijke-, arbeids- en relationele geschillen een bekend fenomeen. Bemiddeling in maatschappelijke conflicten, bekend onder beleidsbemiddeling,

Source: www.linkedin.com Maatschappelijke conflicten nemen toe, omdat de afstand tussen de beleidsmakers en de burger soms te groot is geworden. Burgers ervaren de beleidsmakers (of ze nu in het gemeentehuis zitten, een thuiszorg organisatie, of in de provincie of parlement, laat staat Brussel) niet als hún spreekbuis. Zelf ook geconfronteerd met steeds weer uit de hand lopende bijeenkomsten over bijvoorbeeld een dorpshuis of aanleg van een weg dwars door het dorp, is mijn vraag ook: hoe kun je partijen wél weer in dialoog krijgen? De inzet van een beleidsbemiddelaar, iemand getraind in mediation en onderhandelingstechnieken, kan de stoom zeker van de ketel halen. De mediator is onpartijdig, kan zich wellicht ook als zodanig positioneren, en daardoor voor beide partijen acceptabel zijn om het proces te sturen. Daardoor krijgen beide partijen waarschijnlijk meer dan meestal het geval is bij dit soort bijeenkomsten of democratische overlegprocessen (denk aan de discussies rond de opvang van vluchtelingen!) de kans hun gedachten te uiten en te delen. Mediators hebben de beschikking over een scala aan methodieken om de scherpte uit de discussies te halen, de polarisatie uit te schakelen, en mensen weer te laten luisteren. De inzet van deze gereedschapskist in de actuele problematiek rondom maatschappelijke conflicten in de vorm van beleidsbemiddeling kan van grote waarde zijn.