De escalatietrap van Friedrich Glasl
In dit artikel wordt een belangrijk model uitgelegd: de escalatietrap van Friedrich Glasl. Dit model wordt algemeen gebruikt om uit te leggen op welke wijze conflicten zich ontwikkelen, en op basis van het stadium (de "trede") in het conflict welke maatregelen (interventies) zinvol zijn om het conflict aan te pakken.
Wie is Friedrich Glasl?
Waarom is het concept van de escalatietrap zo belangrijk?
Wat is de escalatietrap?
Conflicten die niet onderhanden worden genomen doorlopen de volgende stadia of fasen:
- Tension - Spanning
Spanning, ongenoegen, een soms nauwelijks benoemd gevoel van onbehagen of ergernis. - Debate - Discussie
De spanning begint zich te vertalen in woordenwisselingen, steken onder water. - Actions instead of words! - Geen woorden maar daden!
Het blijft niet langer bij woorden. - Coalitions - Bondjes
Binnen de beschikbare sociale relaties wordt actief gezocht naar medestanders. Er worden coalities gesmeed, en de bondjes werken actief aan het vergroten van de interne cohesie en het vereenvoudigen van het vijand beeld. - Loss of face - Gezichtsverlies
- Threat strategies - Dreigings strategieën
- Limited destruction - Vernietiging binnen grenzen
- Total annihilation - Totale vernietiging
Het gaat alleen nog maar over de totale vernietiging van de tegenstander. - Together into the abyss - Samen de afgrond in
Er is geen enkele ruimte meer, de volledige vernietiging van de vijand is belangrijker geworden dan de eigen overleving.
Hoe later in een escalatie wordt geïntervenieerd, bijvoorbeeld door een mediation, hoe moeilijker het wordt.
In de laatste drie fasen is feitelijk geen interventie meer mogelijk, het conflict leidt onvermijdelijk tot destructie en we kunnen meestal niet meer doen dat dit scenario zich uit laten spelen.
Een mediator in deze fasen kan ook geen interventies meer doen. Zoals Friedrich Glasl zelf uitlegde: "het enige wat nog zou kunnen werken, is voorbeeldgedrag". Mensen in heftige conflicten die het hoofd koel houden, die de "ander" nog steeds als mens kunnen blijven zien, kunnen katalysatoren zijn voor herstel.